Gözlerin bir zamanlar benim için açılan kapılar gibiydi, şimdi ise sonsuza dek kapanmış pencereler. Bir bakışın kaldı aklımda, o kısacık an, içimde kocaman bir boşluk bıraktı. O boşluk büyüyor her gün, sessizce, acıtarak. Ellerini tutamadım...
Bahsetme kimselere, yaramızda kalsın...
Gözlerimi dolu görmedin diye göğüsüm ağrımaz mı sandın?
Bu bitmeyecek Devam da etmeyecek Ne kavuşacağım sana Ne unutacağım seni Bir yerlerde adın geçecek Aynı sızıyla hatırlayacağım..
Dünyada ki bütün binaların altında kalmış gibi sızladı içim. İşte, "nasip değilmiş" demek böyle bir hissettirir..
Bilinmedik bir hüzün var içimde, bir gariplik anladım ki ya ben fazlayım bu şehirde yada biri eksik
Ne ben Sezarım, Ne de sen Brütüssün. Ne ben sana kızarım. Ne de zatın zahmet edip bana küssün. Artık seninle biz, Düşman bile değiliz.. Nazım Hikmet
❞ Mola istiyorum hayat. Sabrettikçe, üstüme geliyor gibisin..
Sen dağıttın bak Ben topluyorum beni Madem anlat biraz Yolunda mı her şey senin gibi? Benim değil Olmuyor o söylediğin Hoşçakal demek kolay Güle güle giden için
Bu günüm mutlu geçecek inşallah.🤗 Umut etmekte güzel oluyor.☺️
Seni Rüyamda Görsem O Gün Mutlu Kalkarım.
Sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim ve gülerken yalan olduğunu kimse anlamaz.. :)
Ben sıkıldıkça hikaye uydururum kafamda karakterler sonsuz güçte her istediğini yapabilenlerdir ama" şu anki insanlardan daha insanlardır dünyada"
Herkes der ben onu bu kadar severken o nasıl beni bıraktı; ama kimse demez şu anda beni benim onu sevdiğim kadar seven ama konuşmaya cesaret edemeyen var mı diye?
