''Seni zorlayamam.'' ''Ama sensiz zorlanırım.''
Hissedebilenlerle susarak da anlaşabilirsiniz.
Bir zamanlar beklediğim o gün nihayet geldi, Artık yollarım sana değil, özgürlüğe açıldı sevgilim. Kışlar dindi, yazlar soldu, ömürden yaprak yaprak eksildi, Ama inan, içimde bir bahar yeşerdi, gönlüm dirildi. Belki şaşarsın, belki inanmazsın bu...
O seni izliyor sen uyurken, sen onu hayal ediyorsun, o seni izlerken.☺️
Ne zamandır ertelediğim her acı, çıt çıkarıyor artık başlıyor yeni bir ezgi,
Bukowski, "Okulu neden bıraktınız?" sorusuna: "Beynimi teorilerle doldurup beni aptal yerine koyan egoist profesörlere ve sevimsiz sınıf arkadaşlarıma tahammülüm kalmamıştı." demiş. Daha haklı bir gerekçe görmedim.
Ya Rab bu Cuma günü bize öyle bir huzur ver ki; kalbimizdeki bütün ağır yükler hafiflesin bilerek ya da bilmeyerek yaptığımız hataları affeyle sevdiklerimizi koru hasta olanlara şifa darda kalanlara kolaylık borçlu olanlara ferahlık nasip...
Bazı ayrılıklar da intihardır...
Yine başladı göğüskafesimdeki, Bu lanet sancı, Kimi hasret diyor adına, Özlem kimi. Kimiyse bu sancıya yabancı. Yokluğundan beri bilmem bu kaçıncı... Kaçıncı yokluğun bu, Bilmem, Kaçıncı??? N.Y.
Hani bizi ancak ölüm ayırırdı, Söylesene hangimiz öldük?!
Ey Sevgili ! Bir geceliğine değiş tokuş etseydik yüreğimizi, Taşıyabilir miydin acaba bendeki seni ? Şems-i Tebrizi
"Anlamıyorum. Oyun nerede bitiyor, hayat nerede başlıyor Hiç anlamıyorum." Oğuz Atay
