Gözlerin yeşil, ama yeşil kelimesi sana hakaret gibi kalır; sanki iki kere doğmuş orman, içinde vahşi bir ateş yanıyor, ben o ateşe doğru koşuyorum, çıplak ayak, korkusuz. Bir kere bakıyorsun, dizlerim çözülüyor, kalbim göğsümden fırlayıp senin avuçlarına düşüyor; tut, sıkı tut, çünkü artık sadece seninle atıyor. Dudakların… Tanrım, o dudakların günahımın ta kendisi. Öpsem bir kere, bütün ömrümü o tek saniyeye feda ederim. Öpmesen, yine de her nefeste seni yudumluyorum, aç, susuz, deli.