Durup bakıyorum. Kimin kalbinde ne kadar yer etmişim? Hangi kalbe yansımış aksi sevgimin? Bilmiyorum... Çünkü kendimde senden başka bir şey bırakmadım. Filizleneceğimi sandığım topraktan, üstüme kapanmadan kaçtım. Aklımı, kalbimi, her zerremi sende bıraktım. Şimdi yalnızım, kendimle baş başa. İçimde senin adınla dolu boşluk. Her nefeste seni içime çekiyorum, her verişte seni kaybediyorum. Gözlerim kapalıyken sen beliriyorsun, karanlığımı aydınlatıyorsun. Kaçtım sanmıştım, ama adım adım sana dönüyorum. Rüyalarımda elin elimde, uyanıkken yokluğun içimde yanıyor. Sende kök salan parçalarım bana dönmüyor. Toprak olmak istedim yanında, kum oldum avuçlarında, akıp gittim. Aynada sen varsın, gülüşümde, gözyaşımda sen.