Anne karnındaki gibi cenin pozisyonunu aldı. Fakat en acısı, anne karnında bu haldeyken bile sevilmediğiydi.
"Hayatımda ilk kez ben evde yokken evim dağılmış. Sanki... Bir ailem varmış gibi." "Zaten yok mu?" dedi Esma. "Biz senin ailen değil miyiz?"
Herkesin her şeyine en ön sırada koşulmazmış. Sıra bana geldiğinde anladım...
"Canım acıyor, anlıyor musunuz? Benim canımı yok saydılar ama benim canım var ve çok acıyor."
Ne güzel demiş Cemal Süreya : "Herkesin niyeti iyiyse bize bunca kötülüğü kim yaptı ? "
"Ben seni nasıl sevmem? Ben her gün senin için dua ediyorum!"
Hangi güle düştü gülüşünün güzelliği bilmiyorum Şimdi seni bulmam için her gülde gülüşünün güzelliğini mi aramam gerek?
Kesik kolları var aşkın döl ve inat barındıran. Hırpanî bir okşayışla akşam yanaşınca çocuklara ben karakavruk yüzümün arkasında kırbaçlayarak büyüttüğüm ağrıyı bırakıyorum bana ne çerçilerden, çerilerden, kullardan halksa kal'am onu kal'a...
Geceler uzun zindan vakitleri sanki Mahpusum içimdeki sevgi laneti İstemezeydim deniz dibindeki inci Payıma düşen buymuş en birinci Sana yazdığım o şiir var aklımda Sanki benimle her bayramda ve yasta İsterimki oku tekrar tekrar...
Daha o gün anlamıştım Feride, ben ömrümce seninle sınanacaktım. Çünkü insan daima en sevdiğiyle sınanır.. ~ReşatNuriGüntekin
Mesajlarda geçici bir sorun yaşanmaktadır. En kısa sürede çözülecektir.
