Okuduğun Kitapta

Sabahattin Ali'nin Değirmen kitabında "Aşkın sesinden uzak kalan kalpleri hasretin ne hallere koyduğundan bahseden satırlarım, beni seslerin en canayakınını dinlemekten alıkoydu. Tekrar et sevgilim, söylediklerini benim için tekrar et." diyordu. Bir de Simyacı'da " Düşümü gerçekleştirmekten korkuyorum çünkü o zaman yaşamak için bir sebebim kalmayacak" vardı. Kendimi birkaç dakika o boşluğun içinde boğulurken buldum.

Sabahhattin Ali Kuyucaklı Yusuf
"Bende insanım Yusuf bende etten ve tırnaktan yapılmış bir mahlukum...
Sevdiğimin adı ve ona bu cümle ile kendi anlatmak istediğim için hep aklımda

Yu Hua nin Yaşamak kitabında "Düşünmek yüregimi öyle acıttı ki ağlayamadim bile"
ben her kitabın bir kişi için yazıldığını düşünüyorum sanki bu kitaptaki bu cümle de benim payıma düşmüş benim için yazilmiş ben yaşıyorum gibi

"Her zaman şimdide yaşamayı başarabilirsen mutlu bir insan olursun."
Paulo Coelho
İlk okuduğumda bu cümle üzerine bir süre düşünmüştüm ve o günden beri aklımdan hiç çıkmadı.
Geçmişimize veya geleceğimize bugünümüzden daha çok kıymet veriyoruz. Halbuki bugün kaçırdıklarımız da yarın bize geçmiş pişmanlıklarımız olarak dönmeyecek mi? Anı yaşamıyoruz,her seferinde iyi ki demek yerine keşke diyoruz da neden hala akıllanmıyoruz. Ya da ertelemek ve bir türlü gelmek bilmeyen günler harcamak yerine neden şimdi eyleme dökmüyoruz? Bunu gördüğünüz tarih sizin için bir milat olsun. Bugün geçmişi unutun. Gelecek kaygısını düşünmeyi azaltın. Bugün ne için yaşıyorsanız onun için harekete geçin.