Şiirlerin Dansı

Yıldızların altında izlerdim şiirlerin dansını. Şiirler pay ederdi birbirini, Bir şiirin içinde. Sonra yine bir bakışsız kedi kara, Gün eksilirdi penceremden Halden anlayan bulunmazdı. Otuzbeşe gelmeden dayanırdım musalla taşına, Bir Haziran Yağmuru yağardı Ben olmasam da olur derdim. Ama kim bilir, Belki bu kadar üzgün olamazdım. Kaldırımlarda yürürken yazardım han duvarlarına, Solgun bir gül olurdu şu yıldızlı gökler. Belki bir emir çıkardı, Çocuklar şeker de yiyebilirler!   (Tanıtım Bülteninden)  )