Saat Kulesi Çiçekçisi (Şiirler)

Tiyatronun kapısında:başını çevirir, uzaklara sığınırdın.göz kapakların;kırmızı bir kadife perde gibiağır ağır inerdi kaldırıma.Gözlerinin,kaybolan kocaman beyazlarına gireryakalardım kaçırışını bendendudakların, hangi şarkıdan sonra böyle kalmıştıgülümsediğinde,ne hengameler taşırdık oraya bilemezsinbir fırtınaya dönüşürdü umursamazlığın.,boşluğun,çiçekler dolusu tebessümler arasındayanıtsız mektuplar gibi kokardı,takmaz miydin hiç?toy güvercinlerin sana bakışlarınıyanağında gezinen gülleri kıskanarak...zor oluyor değil mi? saat kulesi çiçekçisikendine yalanlar fısıldamak.   (Tanıtım Bülteninden)  )