Geri
Karlı bir kış günüydü. Papatya, evde oturmaktan sıkılmış, pencereden sokağı izliyordu. Etrafta kimsecikler yoktu. Yollar, arabalar, sokak lambaları, mahallenin köpeği Çakıl’ın kulübesi, her yer karla kaplanmıştı. O sırada sokağın başından küçük adımlarla, yavaş yavaş yürüyen birisini fark etti. Bu havada acaba kim sokağa çıkmayı göze alabilmişti? (Tanıtım Bülteninden) )
Henüz inceleme eklenmemiş.
Henüz alıntı eklenmemiş.