İmam Rıza'nın Sahifesi

İmam Rızâ'nın Sahîfesi, Sahîfetü'l-İmâm er-Rızâ olarak da bilinir. On İki İmam'ın sekizincisi olan İmam Rıza'dan aktarılan 203 hadisten oluşan bir derlemedir. 'Sahîfetü'r-Rızâ' adlı bu eserin ravisi; Ahmed b. Âmir et-Tâî'dir. Kendisi, hicretin 157. Yılında dünyaya gelmiştir ve Kerbela şehitlerinden olan Veheb b. Âmir'in neslindendir. Veheb'in babası da Sıffîn Savaşı'nda, Şâh-ı Merdân İmam Ali'nin askerlerinden ve o savaşta şehit olanlardandır. İşte böyle bir nesilden gelen Ahmed b. Âmir, İmam Rıza, İmam Ali Naki ve İmam Hasan Askeri'yi görmüş, onların yarenlerinden olmuş ve onlardan hadisler nakletmiştir. Kendisi, hicretin 194. Yılında Medine'de İmam Rıza ile görüşmüş ve bu kitabı On İki İmam'dan nakletmiştir. Ahmed b. Âmir et-Tâî, hicretin 260. Yılında Cenab-ı Hakk'ın rahmetine kavuşmuştur. Bu eser, İmam Rıza'nın, kendi atalarından ve ceddi Hz. Muhammed Mustafa'dan naklettiği hadisleri ihtiva etmektedir. Bu eser, Ehl-i Beyt alimleri tarafından muteber sayılmış, aynı zamanda muhaddisler tarafından, 'Usûl-i Erba'a Mi'e/Ehl-i Beyt'ten nakledilen dört yüz asıl kaynak' denilen asıllardan biri olduğu bildirilmiştir. Kitabın muteber oluşunun alametlerinden birisi de Ehl-i Beyt Mektebinin büyük muhaddis ve fakihlerinin ona müracaat etmeleri ve onun hadislerini kendi eserlerinde nakletmeleridir. Bu alimler; Şeyh Saduk, Necâşî, Sicistânî, Tabersî gibi büyük alimlerdir.   (Tanıtım Bülteninden)