Güneşli Uygarlıklar

'Daima –küçük bir çocukken bile– bir insanın karşılaşabileceği en büyük işkencenin, durmaksızın ve sonsuzadek yaşamak olduğunu hissettim.' —Horacio QuirogaAnne-babalarından miras kalan genetik kusurların intikamını almaya niyetli dört 'deli'; güneş çarpmasınınetkisiyle sahiplerinin buharlaşıp göğe karıştığını sanan köpekler; doğurduğu kaplanı insanlardan sakınmayaçalışan bir anne; ormanda en ufak insan tehdidinde bir araya gelen Engerekler Kongresi ve daha niceleri…Quiroga’ya karşı çıkanların en gür sesi kuşkusuz Borges’ti. Hatta öykülerin gerçek sahibinin Kipling olduğunuileri sürerek, onu bir tür ‘Uruguay hurafesi’ olarak nitelemişti. Oysa Quiroga, kıtada kısa anlatının tekniksorunlarını ciddiyetle ele alan ilk yazarlardan biriydi. Martín Fierro grubunun yönelttiği tüm suçlamalar onunilgi alanına giriyordu; nitekim son öykülerinde aradıkları yapısal kesinliğe çoktan ulaşmıştı.Modernizmin kozmopolit dekadanlığından uzaklaşarak yalın ve keskin bir anlatımı tercih eden Quiroga, LatinAmerika edebiyatında medeniyet ile barbarlık arasındaki temel karşıtlığı berrak bir biçimde görünür kıldı.İlerleyen yıllarda Borges ve Arlt’ın iyice belirginleştireceği öykü geleneğinin öncülerinden biri oldu. Romanıngölgesinde kalan kısa öyküye yerel çatışmaları ve doğanın insana karşı sessiz direnişini taşıyarak, döneminavangard anlayışına Güneşli Uygarlıklar’la ‘temiz bir yumruk’ indirdi.   (Tanıtım Bülteninden)