Ben Hiç Kimse

Ben şu Galata Köprüsü’nde Akşama kadar tek bir balık bile Tutamayan o yaşlı adamım Küflenmiş anılara takılıp duran oltamı Her seferinde tekrar atıyorum denize Ben bilmem öyle puronun falan tadını  Ben sigarasıyla birlikte yanan adamım Çakmağım da yok, kibritim de Paket de taşımıyorum cebimde Ben üçüncü sınıf tütünden sigarasını Yüreğindeki közle tutuşturan adamım Ben senin arkadaşın değilim Sevdiğin ya da sevgilin hiç değilim Ben öyle tanıdık biri de değilim Ben şu 'O kim?' diye sorulunca 'Hiç kimse' denilen adamım   (Tanıtım Bülteninden))