Arzuhal

Gerçeği söylemek gerekirse, şu beş günlük dünyada hiçbir zevk alamadım. Hep yoruldum, üzüldüm. Eğer gülmüşsem de yanlışlığıma gelmiştir. Bu duygularla şu şiiri yazmaya karar verdim.) Çarkı Devran Şu dünyada kendimi bildim bileliHep yoruldum, üzüldüm, çok ağladım, az güldümZor şartlarda geçti ömrüm, ne sevindim, ne mutlu oldumHep yoruldum, üzüldüm, çok ağladım, az güldüm Çarkı devran hiç bana yüz vermedi, hep ters baktıGünümü gece yaptı, balıma zehir kattıTalihim yardım etmedi bana, dur emri verdiHep yoruldum, üzüldüm, çok ağladım, az güldüm Zordur geçim, çekilmez yaşamın şartlarıÇiçek toplamayı, bal yapmayı becermez her arıDirenmek, çalışmak, düşüp kalkmak cesur kişinin kârıHep yoruldum, üzüldüm, çok ağladım, az güldüm Üzülme Muhlis’im yetmişe yaklaştı yaşınBu vefasız âlemden kim memnun ki sen kaldınİşte herkes gibi sen de burada bir misafirsinHep yoruldun, üzüldün, çok ağladın, az güldün   (Tanıtım Bülteninden)