_*Anlaşılmamak,* kalabalıklar içinde sessizce kaybolmaktır._ _Anlatacak çok şeyin varken kelimelerin boğazında düğümlenmesi,_ _“İyiyim” demenin en büyük yalanın olmasıdır._ _İnsan bazen sadece dinlenmek ister,_ _çözüm arayan gözler değil,_ _yargılayan cümleler değil…_ _Sadece anlaşılmak._ _En çok da iyi niyetin yanlış anlaşılması yakar insanın içini._ _Kalbini açtıkça yaralanırsın,_ _sustukça daha çok eksilirsin._ _Anlatamadıkların büyür,_ _anlaşılamadıkların yük olur omuzlarına._ _Ve bir yerden sonra şunu öğrenirsin:_ _Herkes duyar ama az kişi hisseder._ _Herkes bakar ama az kişi görür._ _İşte bu yüzden en ağır yalnızlık,_ _anlaşılmadığını hissettiğin yerde başlar.. 🍂_ *| Ananchel |* *Kalemimden.. ✨* > Sessizliğin Şiiri