Sessizleşir insan, dünyaya ait olmadiginI anladıkça. Hiçbir şeyin gerçek sahibi olmadigini, yalnız geldigi bu alemden yapayalniz göçeceğini kavradıkça. Sessizlik en saglam sığınagidir insanin. Tüm bu gürültünün, debdebenin, karmaşanın ötesinde; asalete, naifliğe dair ne varsa sessizliğe çağırır insani. Bir aşk bir hüzün bir vuslat ne kadar gerçekse o kadar sessizdir. Sessizlik her halin en asil olanidir. Bir gün insan; sadece sessizlikten ibaret olacaktır.