Evlenince aşk bitmez, zamanla aşk bitmez, yaşlandıkça aşk bitmez, aynı evde yaşayınca aşk bitmez. Aşk özensizleştikçe biter, sözünde durmadıkça, değer verdiğini göstermedikçe biter. “Nasıl olsa gitmez” diye düşündükçe biter.

Evlenince aşk bitmez, zamanla aşk bitmez, yaşlandıkça aşk bitmez, aynı evde yaşayınca aşk bitmez. Aşk özensizleştikçe biter, sözünde durmadıkça, değer verdiğini göstermedikçe biter. “Nasıl olsa gitmez” diye düşündükçe biter.

Birbirimize rastlamadan evvelki hayatımız sahiden birbirimizi aramaktan başka bir şey değilmiş... Ne aradığımızı bilmeden aramak... Şimdi içim rahat, aradığını bulan ve başka bir şey istemeyen biri gibi sükunet içindeyim... Dünyada bundan büyük bir...

Birbirimize rastlamadan evvelki hayatımız sahiden birbirimizi aramaktan başka bir şey değilmiş... Ne aradığımızı bilmeden aramak... Şimdi içim rahat, aradığını bulan ve başka bir şey istemeyen biri gibi sükunet içindeyim... Dünyada bundan büyük bir saadet olur mu? Sabahattin Ali, İçimizdeki Şeytan

Ocağıma kaynar sular söküp, evinde aş mı pişecek sandın? Gökteki yıldızları havada tutan,benim ahımı havada bırakır mı?

Ocağıma kaynar sular söküp, evinde aş mı pişecek sandın? Gökteki yıldızları havada tutan,benim ahımı havada bırakır mı?

Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde Oysaki seninle güzel olmak var Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor. Sen karanfile eğilimlisin, alıp sana...

Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde Oysaki seninle güzel olmak var Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor. Sen karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel O başkası yok mu bir yanındakine veriyor Derken karanfil elden ele. Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk Birleşiyoruz sessizce. Yerçekimli Karanfil Edip Cansever

4 yaşındayken babasının camide gözünün önünde öldürülmesine şahit olan Yaşar Kemal 17 yaşında yazdığı Yanlızlık şiiri ✨YANLIZLIK✨ Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin. Su olsan kimse içmez, Yol olsan kimse geçmez, Elin adamı ne anlar...

4 yaşındayken babasının camide gözünün önünde öldürülmesine şahit olan Yaşar Kemal 17 yaşında yazdığı Yanlızlık şiiri ✨YANLIZLIK✨ Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin. Su olsan kimse içmez, Yol olsan kimse geçmez, Elin adamı ne anlar senden? Çıkarsın bir dağ başına, Bir ağaç bulursun Tellersi pullarsınGelin eylersin. Bir de bulutları görürsün, bir de bulutları görürsün, bir de bulutarı görürsün. Köpürmüş gelen bulutları. Başka ne gelr elden? Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde şu dünyanın ıssızlığı. Tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yanlızlığı ✨"YAŞAR KEMAL"

Seninle gezmediğim bir sokak var içimde,Seninle gitmediğim bir yolculuk var daha,Seninle geçirmediğim günler ve geceler var,Seninle paylaşmadığım aşkım var daha... Şehrazat

Seninle gezmediğim bir sokak var içimde,Seninle gitmediğim bir yolculuk var daha,Seninle geçirmediğim günler ve geceler var,Seninle paylaşmadığım aşkım var daha... Şehrazat

"imkansızlar, imkan dahilinde." -aslı arslan "imkansızlar, imkansız kalır." -beyaz aksoy

"imkansızlar, imkan dahilinde." -aslı arslan "imkansızlar, imkansız kalır." -beyaz aksoy

Aklımdan çıkaramıyordum Uyurken rüyalarımda Uyanıkken hayallerimde düşüncelerimde Sensiz bir anım olmuyordu Seni uzaktan izlerken İçimdeki dert tasa Buhar olup uçuyordu Hep öyle kalmak istiyordum Sadece seni görmek istiyordum Başka hiçbir...

Aklımdan çıkaramıyordum Uyurken rüyalarımda Uyanıkken hayallerimde düşüncelerimde Sensiz bir anım olmuyordu Seni uzaktan izlerken İçimdeki dert tasa Buhar olup uçuyordu Hep öyle kalmak istiyordum Sadece seni görmek istiyordum Başka hiçbir şeyde gözüm yoktu

Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim. Sabahattin Ali

Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim. Sabahattin Ali

Buradan selam olsun sana sevgili, batık bir geminin paslı çapasından, denizin unuttuğu bir fırtınadan. Gittiğin gün “bittin bende” diyebilmeyi o kadar isterdim ki. Bir kibritle yakıp küle çevirmek, sonra o külü rüzgâra üfleyip göklerin en uzak...

Buradan selam olsun sana sevgili, batık bir geminin paslı çapasından, denizin unuttuğu bir fırtınadan. Gittiğin gün “bittin bende” diyebilmeyi o kadar isterdim ki. Bir kibritle yakıp küle çevirmek, sonra o külü rüzgâra üfleyip göklerin en uzak köşesine savurmak… Yapamadım. Sen içimde kırık bir deniz feneri gibi kaldın, ışığın söndü ama camı hâlâ kesiyordu. Küçük bir kız bıraktın ortada, elleri buz tutmuş, gözleri geceye kelepçeli, yüreği tuzla dolu bir kum saati. Sensiz mevsimler nasıl dönerdi, sensiz güneş nasıl doğardı, bilmiyordum. Öğrenmek, kendi göğsümden kopardığım parçaları kanla, iplik iplik geri örmek gibiydi. Günlerim kurşun, aylarım çöldü. Her şarkı bir hançer, her sokak bir tuz gölüydü. Toprağım senin için kurudu, toprağım senin için çöl gülü bile açmadı. Katran karası kalbin orada bir damla su bile bırakmadı. O küçük kız büyüdü sevgili. Kendi küllerinden anka oldu, kırık kanatlarını ateşte dövdü, göğsündeki fırtınayı rüzgâra çevirdi. Okyanusları avuçlayıp içti, dağları cebine koydu, ufku yırttı, ötesine geçti. Bir sabah uyandı; senin adın dilinde kırık bir deniz kabuğunun soğumuş tuzu gibiydi artık. Bir şarkı çaldı, senin şarkın, ama içinde senin gölgen yoktu. Adımları kuş gibi hafif, gölgesi sana değmiyordu. Ve sonra… bir bahar geldi ki, ben hazır değildim. Kış sanıyordum hâlâ içimi, ama bir el uzandı, parmak uçları güneş gibi sıcaktı. O el avucumda eriyen karlarımı topladı, içine yeni bir nehir doldurdu. Şimdi damarlarımdan ilkbahar akıyor sevgili. Kalbim, senin açtığın çölde bir vahada yeniden yeşerdi; ama bu sefer köklerim başka bir gökyüzüne uzanıyor. Onun gülüşü, senin bıraktığın çukurları yıldız tozuyla dolduruyor. Onun sesi, senin sustuğun yerlerde en güzel şarkıyı söylüyor. Ben ona bakarken gözlerimde senin enkazın bile kalmadı; çünkü o, benim yeni ufkum, yeni fenerim, yeni ve gerçek sabahım. Bir gün karşılaşırız belki. Sen hâlâ aynı batık limanda, aynı paslı çapa gibi duruyor olacaksın. Ben geçerken, yanımda başka bir bahar yürüyecek. Sana bakmayacağım bile; çünkü gözlerim artık onun ışığıyla kamaşıyor. Çünkü ben artık biliyorum: Bazı insanlar seni çölde bırakır, bazıları ise o çölde seni bulup, seni yeniden yeşertir. Ben ikincisini buldum sevgili. Ve şimdi kalbim onun adıyla atıyor, onun adıyla çiçek açıyor. Buradan selam olsun sana, çok eski bir kıştan, artık hiç erimeyecek bir kardan. Hoşça kal. Ben çoktan bahar oldum, ve bu bahar bir daha hiç bitmeyecek.

Eskiler bıktım demez, "Gönlümün tahammül mülkünü yıktın"derlermiş...

Eskiler bıktım demez, "Gönlümün tahammül mülkünü yıktın"derlermiş...