Ben bunları göz yaşı içinde yazarken hanginiz okuyacaksınız. meraklıyım bana haber verirseniz. gelelim asıl konuya. sevmek ne beter şey be . ne öldürüyor, ne yaşatıyor. sadece süründürüyor. olmuyor be . yaşamak için yürek gerek. tamam yaşam bir sınav ama olmuyor. Öyle bir dardayım ki çığlıklarımı kimse duymuyor. Kimse anlamıyor. Herkes dışa bakıyor. Gülüyoruz diye mutlu sanıyorlar. Bilmiyorlar içimiz paramparça. Nasılsın diye sorduklarında iyiyim cevabını alıyorlar ama bilmiyorlar, hissetmiyorlar ​iyi olmadığımızı hissetmiyorlar. Kalbim çok ağrıyor be. Hani bir söz insan vücudunun yüzde yetmişi su iken nasıl olur içi yanar. Yanıyor aga be . hem de cayır cayır. Bu yaşta ne sıkıntın ne derdin olur daha bu yolun başı diyorlar. Herkesin derdi ​kendine ağır bunu bilmiyorlar. Ya kendi dertleriyle teselli etmeye çalışıyorlar ya da umursamıyorlar. YORULDUM BE ANNE. Sevmekten, dostluk kurmaktan, birileri için yaşamaktan yoruldum. Ben hiç kendim için yaşamadım. Ben hiç çocuk olmadım. Ben hiç genç ​olmadım. Çocuklarla çocuk olurken zorlanıyorum. Yaşıtlarım çoğu eğlenirken ben onlara tuhaf tuhaf bakıyorum ya gençlik böyle ya da ben genç değilim diye. Ama tek kelime ben çok YORULDUM.